Home-theater-designers
Dreamcast rzekomo zasygnalizował powrót SEGA do formy, wprowadzając kilka wyjątkowych funkcji i niesamowitych gier. Zamiast tego Dreamcast okazał się ostatnią domową konsolą SEGA, pozostawiając firmie stratę netto w wysokości ponad 400 milionów dolarów.
Dlaczego więc Dreamcast zawiódł, mimo że był dobrą konsolą? Spójrzmy.
Czym był Dreamcast SEGA?
Dreamcast była piątą i ostatnią konsolą domową SEGA, którą wypuściła w Japonii w 1998 roku oraz w Ameryce Północnej i Europie w 1999 roku. Dreamcast była pierwszą konsolą szóstej generacji, która dała nam również PS2, Xbox i GameCube — chociaż Dreamcast nie żył wystarczająco długo, aby konkurować z dwiema ostatnimi konsolami.
W dzisiejszych czasach ludzie chwalą Dreamcast za to, że wyprzedził swoje czasy – dał graczom prawdziwe zręcznościowe wrażenia w domu. The Dreamcast miał kilka pamiętnych gier, takich jak Crazy Taxi, Jet Set Radio i Soulcalibur, i wystąpił w kultowym hicie Shenmue. Dreamcast był również zdolny do gry online, będąc pierwszą konsolą z wbudowanym modemem do łączenia się z Internetem i miał kilka wyjątkowych akcesoriów, które naprawdę ożywiły grę zręcznościową.
Pomimo swoich mocnych stron, Dreamcast nigdy się nie przyjął. To była komercyjna porażka firmy SEGA, która sprzedała około 9 milionów sztuk, a firma przerwała Dreamcast w marcu 2001 roku, mniej niż 3 lata od jego cyklu życia.
Związane z: Czym są generacje gier wideo i dlaczego ich używamy?
Dlaczego SEGA Dreamcast się nie powiódł?
Trzy główne powody doprowadziły do porażki Dreamcast: brak tożsamości, zabawne, ale płytkie gry oraz PS2.
Chociaż Dreamcast nękały różne pułapki, takie jak gracze przeoczający jego wsparcie dla gier online, a ludzie mogli łatwo pirackie gry Dreamcasta, te trzy czynniki ostatecznie doprowadziły do przedwczesnego życia Dreamcasta.
1. SEGA ukryła tożsamość Dreamcast wśród wydań sprzętowych
Dreamcast zawiódł z powodu kilku różnych czynników, ale żaden nie był bardziej znaczący niż sama SEGA. Złe decyzje kierownictwa były głównym powodem, dla którego Dreamcast nigdy nie zdobył uznania, na jakie zasługiwał.
Jeden z wielu błędów SEGA sprawił, że tożsamość Dreamcasta była niewiarygodnie niejasna wśród innych wydań sprzętu domowego. SEGA wypuściła szereg urządzeń od 1989 do 1999: SEGA Genesis (1989), SEGA CD (1992), SEGA 32X (1994), SEGA Saturn (1995), a następnie Dreamcast (1999).
najtańsze miejsce do zakupu gier wideo
To zdezorientowało graczy, jaki był cel każdego urządzenia SEGA - czy były to akcesoria, czy odrębne konsole? A co ich wyróżniało na tle konkurencji?
Każde kolejne wydanie po SEGA Genesis również było gorsze, przy czym SEGA CD i SEGA 32X były jedne z najgorszych konsol do gier wszech czasów . Słabe biblioteki gier, zły marketing i brak wyraźnych funkcji były tym, co większość graczy przypisywała teraz SEGA, zwłaszcza po doskonałych PS1 i Nintendo 64. Kiedy więc Dreamcast trafił na półki, gracze nie byli pewni, czy zdobyć biorąc pod uwagę ciąg komercyjnych niepowodzeń firmy SEGA.
Z powodu braku tożsamości w wyniku złych decyzji SEGA, Dreamcast nie miał szans na walkę z konkurencją, co jest smutne, biorąc pod uwagę, że nie była to zła konsola.
2. Gracze szukali bardziej dogłębnych wrażeń z gry
Jak wspomniano wcześniej, Dreamcast miał kilka fantastycznych gier. Soulcalibur, Jet Set Radio, Crazy Taxi, Power Stone, Shenmue, Sonic Adventure — w Dreamcast nie brakowało zabawnych tytułów.
Problem polega na tym, że wiele gier Dreamcast oferowało płytkie wrażenia w czasach, gdy gracze szukali więcej w swoich grach. Na przykład na PS1 pojawiły się takie gry jak Metal Gear Solid, Resident Evil, Spider-Man (2000). Te tytuły oferowały graczom więcej niż zestaw gier Dreamcast, zapewniając wciągającą narrację i odrębną rozgrywkę.
Pomimo dobrej grafiki i wydajności, gry Dreamcast wciąż były w erze arcade, która powoli ustępowała miejsca bardziej dogłębnym wrażeniom w grach.
3. PS2 zacementował się jako konsola do zakupu
PS2 był ostatnim gwoździem do trumny dla Dreamcastu.
synchronizacja nie może zainicjować Android Auto
Sony ogłosiło PS2 jeszcze przed premierą Dreamcastu w Ameryce Północnej i natychmiast powstało na to zapotrzebowanie. Był po prostu lepszy pod każdym względem, ze znacznie lepszym sprzętem, bardziej rozbudowanymi grami i możliwością działania jako odtwarzacz DVD – wyjątkowa funkcja, która sprzedawała PS2 nie-graczom.
Ludzie byli podekscytowani, widząc, jak Sony będzie kontynuować PS1. A mając wybór między zakupem Dreamcasta teraz lub czekaniem w przyszłym roku na PS2, gracze z przyjemnością czekali. I to pokazało – PS2 jest nadal najlepiej sprzedającą się konsolą wszech czasów, z ponad 155 milionami sprzedanych egzemplarzy.
PS2 przyniosło także Xbox, który Microsoft stworzył, aby konkurować z Sony, a GameCube Nintendo był w drodze. W 2000 roku Sony wypuściło PS2, a Microsoft i Nintendo ogłosiły swoje konsole. Tak więc rok po premierze Dreamcasta konsola była już daleko w tyle za konkurencją.
PS2 przewodziło szóstej generacji konsol, mimo że Dreamcast ma przewagę, a ludzie postrzegali ją jako konsolę do kupienia i pokonania. Większość graczy zapomniała o Dreamcast wkrótce po premierze PS2 i zapowiedziach Xbox i GameCube.
Co SEGA mogła zrobić inaczej z Dreamcastem?
Myśląc o różnych wpadkach, co SEGA mogła zrobić inaczej, aby zapewnić sukces Dreamcastowi? Zakładając, że projekt Dreamcasta w dużej mierze pozostałby taki sam, oto kilka opcji.
Po pierwsze, SEGA nigdy nie powinna była wydawać SEGA CD, SEGA 32X i potencjalnie SEGA Saturn. SEGA nie uczyniła tych produktów wystarczająco wyraźnymi, aby uzasadnić ich zakup, a wszystkie one negatywnie wpłynęły na opinie graczy na temat Dreamcast, zanim jeszcze się pojawiły. Dreamcast powinien być kolejnym wydaniem SEGA, po udanej SEGA Genesis, i mógł zostać uruchomiony zamiast SEGA Saturn jako prawdziwa konsola 3D z kilkoma wspaniałymi grami zręcznościowymi.
Biorąc to pod uwagę, Dreamcast mógł również oferować bardziej zróżnicowaną gamę gier i brakowało w nim tej jednej gry lub franczyzy, która oznaczałaby ją jako obowiązkową konsolę. Jasne, Dreamcast miał figurantów (Sonic) i franczyzy (Soulcalibur), ale większość jego gier pozostała w erze arcade i nie było żadnych nowych, rozbudowanych doświadczeń z rozgrywką ani narracji. Dreamcast uparcie oferował więcej tego samego, ale bardzo brakowało mu gry kalibru Resident Evil czy Halo.
Gdyby te dwie rzeczy się wydarzyły, Dreamcast miałby większe szanse na sukces wśród konkurencji. Obecnie patrzy się na nią czule, ale w kontekście premiery łatwo było odpisać Dreamcast jako kolejną letnią konsolę SEGA, która nie mogła dorównać jakości nadchodzącej konkurencji.
Związane z: Powody, dla których powinieneś kupować stare konsole do gier
Dreamcast to konsola, która nie zasłużyła na porażkę
Gdyby sprawy potoczyły się inaczej, Dreamcast mógłby być hitem wśród publiczności na całym świecie.
Jednak niepowodzenie Dreamcasta było wynikiem jego utraconej tożsamości, braku intuicyjnych i dogłębnych gier oraz słabnącej reputacji SEGA jako producenta sprzętu w porównaniu z rosnącym statusem Sony jako takiego.
Ostatecznie Dreamcast jest złotym przykładem konsoli, która zawiodła, ale na to nie zasłużyła.
Udział Udział Ćwierkać E-mail 5 konsol do gier, które zawiodły żałośnie (ale nie powinny)Niektóre konsole do gier nigdy tego nie zrobiły, mimo że były błyskotliwe. Oto kilka, które niesłusznie trafiły.
Czytaj dalej Powiązane tematy- Hazard
- Konsola do gier
- Kultura gier
Soham jest muzykiem, pisarzem i graczem. Uwielbia wszystko, co kreatywne i produktywne, zwłaszcza jeśli chodzi o tworzenie muzyki i gry wideo. Horror jest jego ulubionym gatunkiem i często słyszysz, jak opowiada o swoich ulubionych książkach, grach i zastanawianiach.
Więcej od Sohama DeZapisz się do naszego newslettera
Dołącz do naszego newslettera, aby otrzymywać porady techniczne, recenzje, bezpłatne e-booki i ekskluzywne oferty!
Kliknij tutaj, aby zasubskrybować