Home-theater-designers
Jeśli interesujesz się grami wideo lub interesujesz się technologią telewizyjną, prawdopodobnie słyszałeś już terminy NTSC i PAL. Ale co dokładnie oznaczają te terminy, czym się różnią i jak są dziś aktualne?
Zbadajmy różnice między NTSC i PAL, a także praktyczne implikacje standardów.
Zdefiniowane NTSC i PAL
NTSC i PAL to oba systemy kodowania kolorów dla telewizorów analogowych, używane głównie w czasach, zanim nadawanie cyfrowe było powszechne. NTSC oznacza National Television Standards Committee (lub Komitet Systemowy), podczas gdy PAL oznacza Phase Alternating Line.
Zanim telewizory w dużej mierze przeszły na nadawanie cyfrowe, używały systemu NTSC lub PAL, w zależności od ich lokalizacji na świecie. NTSC był używany w Ameryce Północnej, Japonii, Korei Południowej i kilku krajach po zachodniej stronie Ameryki Południowej. PAL był używany prawie wszędzie, zwłaszcza w Europie i Oceanii.
Istnieje również trzeci standard, SECAM. Jest to skrót od francuskich słów oznaczających „sekwencyjny kolor z pamięcią”. SECAM był używany głównie we Francji, Związku Radzieckim (i krajach postsowieckich) i niektórych krajach afrykańskich. Jest podobny do PAL, ale inaczej przetwarza kolory.
Przyjrzyjmy się historii tych standardów, skupiając się na NTSC i PAL.
Podkład na analogowych monitorach CRT
Aby zrozumieć standardy NTSC i PAL, musisz najpierw dowiedzieć się trochę o tym, jak działały starsze telewizory analogowe.
Wczesne wyświetlacze telewizyjne to CRT (lampa elektronopromieniowa), która bardzo szybko błyska światłem, aby uzyskać obrazy na ekranie. Niska częstotliwość odświeżania (szybkość, z jaką obrazy na ekranie są aktualizowane) powodowałaby migotanie na tych wyświetlaczach. To migotanie rozprasza i może nawet wywołać nudności, więc oczywiście nie jest to idealne rozwiązanie.
Ponieważ przepustowość była wówczas bardzo ograniczona, nie było możliwe przesyłanie sygnałów telewizyjnych z wystarczająco wysoką częstotliwością odświeżania, aby uniknąć migotania, przy jednoczesnym utrzymaniu obrazu w wystarczająco wysokiej rozdzielczości, aby można go było oglądać. Jako obejście, sygnały telewizyjne wykorzystywały technikę zwaną przeplotem, aby skutecznie podwoić szybkość klatek bez użycia dodatkowej przepustowości.
Przeplatanie polega na dzieleniu wideo na dwa oddzielne „pola” i wyświetlaniu ich jedno po drugim. Wszystkie parzyste wiersze wideo są wyświetlane w jednym polu, podczas gdy nieparzyste wiersze znajdują się w drugim polu. Wideo przełącza się między nieparzystymi i parzystymi liniami tak szybko, że ludzkie oko nie zauważa i może w pełni cieszyć się wideo.
Skanowanie z przeplotem kontrastuje ze skanowaniem progresywnym, w którym każda linia wideo jest rysowana w normalnej kolejności. Powoduje to wyższą jakość wideo (i jest często używane dzisiaj), ale w przeszłości było to niewykonalne ze względu na ograniczenia przepustowości.
Teraz, gdy znasz już proces przeplotu, przejdźmy do tego, jak standardy NTSC i PAL radzą sobie z tym procesem inaczej. mamy wyjaśniono liczbę klatek na sekundę i częstotliwości odświeżania wcześniej, które powinieneś przejrzeć, jeśli nie jesteś zaznajomiony.
Historia NTSC
W Stanach Zjednoczonych FCC ustanowiła w 1940 r. Krajowy Komitet ds. Systemów Telewizyjnych w celu standaryzacji nadawania programów telewizyjnych, ponieważ producenci telewizorów w tamtym czasie nie byli konsekwentni.
Standard NTSC wszedł w życie w 1941 r., ale dopiero w 1953 r. zmieniono go pod kątem nadawania w kolorze. Co ważne, nowy NTSC pozostał wstecznie kompatybilny z telewizorami czarno-białymi; dane kolorów były łatwe do odfiltrowania na starszych wyświetlaczach w skali szarości. Komisja zdecydowała się na użycie 525 linii skanowania (480 z nich widocznych), podzielonych między dwa przeplecione pola po 262,5 linii każde.
Tymczasem częstotliwość odświeżania NTSC wynosiła początkowo 60 Hz, ponieważ tak działa prąd elektryczny w USA. Wybranie częstotliwości odświeżania, która nie byłaby zsynchronizowana z siecią energetyczną, powodowałoby zakłócenia. Dzięki przeplotowi, NTSC ma efektywną liczbę klatek na sekundę 30 FPS.
Jednak po wprowadzeniu koloru częstotliwość odświeżania standardu spadła o 0,1 procent, aby uwzględnić różnice w dodanych informacjach o kolorze. Tak więc NTSC technicznie działa z częstotliwością odświeżania 59,94 Hz i 29,97 FPS.
Historia kodowania PAL
System PAL powstał, gdy kraje europejskie były gotowe do wprowadzenia nadawania telewizji kolorowej. Jednak nie byli zadowoleni ze standardu NTSC ze względu na pewne słabości, takie jak zmiana kolorów podczas złej pogody.
Te kraje europejskie czekały na poprawę technologii, aw 1963 inżynierowie z Niemiec Zachodnich przedstawili format PAL Europejskiej Unii Nadawców. Po raz pierwszy został użyty do transmisji telewizji kolorowej w Wielkiej Brytanii w 1967 roku. Jego nazwa odnosi się do sposobu, w jaki niektóre informacje o kolorze są odwracane w każdej linii, co uśrednia błędy kolorów, które mogły wystąpić podczas transmisji.
PAL działa w wyższej rozdzielczości niż NTSC; zawiera 625 linii z przeplotem (z których widocznych jest 576). Dodatkowo w większości regionów, w których wdrożono PAL, sieć energetyczna działa z częstotliwością 50 Hz. Dzięki przeplotowi wyświetlacze PAL działają z prędkością 25 klatek na sekundę.
przenieś pliki z systemu Windows na linux
Transmisja telewizyjna w erze cyfrowej
Pamiętaj, że wszystko, co do tej pory omówiliśmy, odnosi się do standardów kodowania kolorów dla transmisji analogowych. Dziś jednak standardy NTSC i PAL są w większości przestarzałe. Ponieważ większość nadawanych programów i innych treści wideo jest teraz cyfrowa, nie musimy się już martwić o te ograniczenia.
Nadawanie cyfrowe ma przewagę nad starszymi standardami analogowymi, takie jak bardziej efektywne wykorzystanie szerokości pasma i mniejsze zakłócenia sygnału. Na całym świecie używane są obecnie cztery główne systemy nadawania cyfrowego:
- ATSC, czyli Komitet Zaawansowanych Systemów Telewizyjnych, jest używany głównie w Ameryce Północnej.
- DVB, czyli Digital Video Broadcasting, jest używany w większości krajów Europy, Azji, Afryki i Oceanii.
- ISDB, czyli Integrated Services Digital Broadcasting, to japoński standard używany również na Filipinach iw większości krajów Ameryki Południowej.
- DTMB, czyli Digital Terrestrial Multimedia Broadcast, jest używany głównie w Chinach, a także w kilku innych krajach azjatyckich i na Kubie.
Kraje są na różnych etapach procesu przechodzenia na telewizję cyfrową. Niektórzy, jak Australia, Meksyk i większość Europy, całkowicie zaprzestali nadawania analogowego. Inni nadal nadają oba rodzaje sygnałów lub nawet nie rozpoczęli jeszcze nadawania telewizji cyfrowej.
Powiązane: Radio analogowe a radio cyfrowe: jak działają i jakie są różnice
NTSC i PAL do gier
Mimo że nie są już używane do nadawania programów telewizyjnych, standardy NTSC i PAL są nadal aktualne w kilku sferach. Jednym z nich są gry wideo w stylu retro.
Ponieważ starsze konsole do gier wideo korzystały z analogowego wyjścia wideo, należy je sparować z telewizorem z tego samego regionu, aby zapewnić prawidłowe działanie. Na przykład, jeśli masz Super Nintendo z Australii (PAL), prawdopodobnie nie będzie działać na telewizorze analogowym z USA (NTSC) ze względu na różnicę w kodowaniu. Musisz kupić konwerter, który pobiera wejście analogowe z konsoli i łączy się z telewizorem za pomocą HDMI.
W czasach konsol analogowych niektóre gry działały inaczej na konsolach w regionach PAL niż w krajach NTSC. Aby uniknąć problemów z taktowaniem w oparciu o liczbę klatek na sekundę, programiści często spowalniali gry, aby zrekompensować wolniejszą liczbę klatek w regionach PAL.
Było to szczególnie widoczne w grach o szybkim tempie, takich jak seria Sonic. To spowolnienie jest powodem, dla którego speedrunnerzy gier wideo rzadko grają w wersjach PAL.
NTSC i PAL są dziś nadal używane potocznie w odniesieniu do różnic w częstotliwości odświeżania w różnych regionach. Na przykład ktoś może powiedzieć, że nie może odtworzyć „płyty NTSC” na swoim „odtwarzaczu DVD PAL”. Technicznie jest to niepoprawne, ponieważ NTSC i PAL to ściśle analogowe standardy kodowania kolorów.
Jednak ze względu na inne (niezwiązane) regionalne ograniczenia dotyczące nośników, takich jak płyty DVD i gry wideo, które nadal istnieją, terminy te są łatwym sposobem na odniesienie się do nośników z różnych krajów. Na szczęście większość dzisiejszych konsol do gier wideo nie zawiera regionów, co oznacza, że możesz na przykład kupić japońską grę i zagrać w nią na amerykańskiej konsoli.
Czytaj więcej: Najlepsze odtwarzacze bez regionu dla płyt DVD lub Blu-Ray
NTSC i PAL: głównie pamięć
Teraz rozumiesz, czym są NTSC i PAL, jak powstały i dlaczego nie są teraz zbyt istotne. Żadna forma mediów cyfrowych, czy to strumieniowanie wideo, granie na konsoli do gier wideo HD czy telewizja cyfrowa, nie jest związana tymi standardami.
Współczesne urządzenia rozrywkowe mogą mieć problemy, gdy próbujesz korzystać z multimediów spoza Twojego regionu, ale nie jest to spowodowane NTSC lub PAL. Dotyczą one tylko sygnałów analogowych, które zanikają.
Źródło: PitukTV/ Shutterstock
Udział Udział Ćwierkać E-mail Monitory LCD a LED: jaka jest różnica?Różnice między wyświetlaczami LCD i LED są subtelne, co może utrudniać podjęcie decyzji: monitor LCD czy LED?
Czytaj dalej Powiązane tematy- Wyjaśnienie technologii
- Gry retro
Ben jest zastępcą redaktora i kierownikiem ds. wdrażania w MakeUseOf. Zrezygnował z pracy w IT, aby pisać w pełnym wymiarze godzin w 2016 roku i nigdy nie oglądał się za siebie. Od ponad siedmiu lat zajmuje się samouczkami technicznymi, rekomendacjami gier wideo i nie tylko.
Więcej od Bena StegneraZapisz się do naszego newslettera
Dołącz do naszego newslettera, aby otrzymywać porady techniczne, recenzje, bezpłatne e-booki i ekskluzywne oferty!
Kliknij tutaj, aby zasubskrybować