Recenzja wkładu Denon DL-103 - HomeTheaterReview

Skup swój umysł wokół tego: ponieważ różne firmy hi-fi chwalą się swoją długowiecznością - „Mamy 35 lat!” „Mamy 50 lat!” - Denon obchodził w zeszłym roku 95. urodziny. Została założona w 1910 roku przez Janka imieniem Frederick Whitney Horn, przedsiębiorcę importującego obrabiarki, począwszy od 1896 roku. Sprowadzał także wczesne gramofony - chyba cylindry - tak że w 1907 roku założył Nippon Chikuonki Shokai (Japonia Recorders Corporation) i zbudował w 1909 roku fabrykę specjalnego przeznaczenia wraz ze studiem, aby rozpocząć własną działalność nagraniową.

Dodatkowe zasoby
• Przeczytaj więcej o analogach na Audiophile Review w tym posty na blogach, recenzje i opinie o winylu.
• Dowiedz się więcej audiofilskie analogowe i cyfrowe komponenty źródłowe na stronie zasobów HomeTheaterReview.com.

W 1910 roku rozpoczął produkcję rejestratorów jako Japan Recorders Corporation. To był prekursor Nippon Columbia, założonej jako organizacja nadzorująca sprzedaż magnetofonów. W 1912 roku firma połączyła się z Japan-U.S. Recorders Manufacturing, tworząc firmę będącą w stanie dostarczać zarówno oprogramowanie, jak i sprzęt, jednocześnie integrując produkcję i sprzedaż. Określenie „Columbia” stało się częścią nazwy, gdy firma w 1927 roku podjęła przedsięwzięcie z wytwórnią Columbia. Rok później założono Japan Columbia Recorders, a firmę zmieniono na „Nippon Columbia” w 1946 roku, po II wojna światowa.

W 1947 roku firma ostatecznie zasymilowała Japonię Denki Onkyo, czyli Den-On Denon . Ta ostatnia była grupą inżynierów zajmujących się profesjonalnym sprzętem audio, której początki sięgają założonej w 1939 roku Japan Electric Recorders Mfg. Firma zajmowała się projektowaniem i produkcją gramofonów i magnetofonów kasetowych dla NHK i innych stacji radiowych. DL-103 był przedmiotem wspólnych prac badawczo-rozwojowych z NHK, zanim Den-On połączył się z Nippon Columbia. Został zakończony w roku połączenia.

Chociaż jego najbardziej prymitywne korzenie można znaleźć w monofonicznej wkładce typu MI z 1941 r., Prawdziwy poprzednik pojawił się w 1950 r., Z monofoniczną ruchomą cewką do wkrótce nadejścia LP, PUC-3, który nawet pół wieku później. wygląda jak współczesna wkładka. Płyta przyciągnęła uwagę nadawców, którzy z kolei przyjęli PUC-3 jako standard. Do 1952 r. Szybki postęp w technologii LP zwiększył zapotrzebowanie na lepszą zdolność śledzenia, więc Denon wypuścił PUC-4L.

Wraz z dojrzewaniem LP w latach 1957-1960 i założeniem przez NHK eksperymentalnej stacji FM, dwukanałowy PUC-7D został opracowany, aby poradzić sobie z pojawieniem się stereofonicznego LP. Jego podstawowymi zaletami były pasmo przenoszenia 20 Hz - 20 kHz i siła śledzenia wynosząca zaledwie 4 g. Stereofoniczny LP przybył do Japonii w 1958 roku, by natychmiastowo pozytywnie - i fanatycznie - odzew.

Jeśli chodzi o sam DL-103, to jego data urodzenia to 1964 r., Rozwój rozpoczął się w całości we współpracy z Laboratoriami Badań Technicznych NHK, a jego celem jest wierna reprodukcja. Pierwszy przykład pokazał kwadratowy korpus, szeroko rozstawione kołki i otwarte kanały dla śrub montażowych, które pozostają do dziś. Był gotowy do regularnego użytku w 1965 roku.

Wśród głównych obaw NHK był stopień oddzielenia L / R. NHK uznał, że chociaż 30 dB jest wymagane do transmisji stereofonicznej, ograniczenia głowic tnących i samego LP doprowadziły NHK do bardziej rozsądnych wymagań DL-103. W zakresie częstotliwości 1Hz-5kHz separację powyżej 20dB uznano za wystarczającą, natomiast powyżej 10kHz za cel 15dB. DL-103 z łatwością pokonał to dzięki separacji 25 dB.

Określono również stożkowy trzpień o średnicy 16,5 mikrona (0,65 mm), który poradzi sobie zarówno z płytami mono, jak i stereo, przymocowany do dwuczęściowego wspornika ze stopu lekkiego, którego sekcje teleskopowe eliminują rezonans i obniżają impedancję mechaniczną w całym zakresie częstotliwości. Jest zamontowany na jednopunktowym systemie zawieszenia wspartym na podparciu z cienkiego drutu, dzięki czemu „środek drgań można wyjaśnić w całym zakresie częstotliwości odtwarzania”. Aby utrzymać niską masę, DL-103 wykorzystuje twornik w kształcie krzyża z tłumikiem za nim, z oddzielnymi lewymi i prawymi cewkami nawiniętymi wokół niego, zapewniając dobrą równowagę dynamiczną i zapewniając, że balans kanału mieści się w granicach 1,5-2 dB.

Wszystko to mieści się w korpusie wykonanym z niezidentyfikowanego tworzywa sztucznego, który jest modelem przyjaznym dla użytkownika, poza gniazdami śrub. Równoległe boki, szeroka, płaska góra, wycięcie nad rysikiem poprawiające widoczność, wzmocnione szeroką pionową linią ułatwiającą zarówno konfigurację, jak i wskazanie, szeroko rozstawione szpilki nabojów - jedyne czego brakuje, aby ułatwić życie, jest kodowanie kolorami . I tak jak teraz, każdy z nich jest ręcznie składany i indywidualnie testowany, a wkład dostarczany jest z własnym testowym wydrukiem.

W 1970 popyt na DL-103 ze strony audiofilów zmusił Denona do ręki, więc wypuścili go do publicznej konsumpcji - nieumyślnie wypuszczając na rynek jedną z najbardziej udanych, podziwianych i lubianych wkładek, jakie kiedykolwiek wyprodukowano. Mamy rok 2006, a ta 42-letnia wkładka (lub 36-letnia, jeśli chcecie zacząć od wersji komercyjnej) zyskała nowe życie jako oznaczenie wkładki gramofonu Funk.

Jakkolwiek bardzo czczę Denona DL-103 i chociaż MUSI zaliczać się do 10 najlepszych - i najważniejszych - wkładów wszechczasów, przyznam, że wślizgiwał się do mniej dostępnych zakamarków moich banków pamięci aż do świeżego jeden przyjechał z testową próbką gramofonu Funk. Tak mnie to porwało, że kupiłem jedną, zakochując się w niej od nowa. To była dla mnie błogosławiona podróż do 1979 roku, kiedy usłyszałem mój pierwszy DL-103 w SME 3009 na Technics SP-10.

Przeczytaj więcej na stronie 2

Tym razem podobał mi się zarówno preinstalowany na Funk V, jak i prosto z pudełka w ramieniu SME Series V na gramofonie SME 10, a także w Trio LO-7D z własnym ramieniem. Plik Denon okazał się ciepły i zachęcający, z tą przepastnie szeroką sceną dźwiękową, która osiągnęła apoteozę z wysublimowanym DL-103D. Optymalizacja za pomocą szerokiej gamy stopni podwyższających lub przedwzmacniaczy, zwłaszcza w przypadku modelu Audio Research PH-5 i AudioValve Sunilda, które pozwoliły mi bawić się ładowaniem. Ale zacznij od 100 omów i stamtąd możesz zwiększyć obciążenie, nawet do 200 lub 400. Z takimi przedwzmacniaczami gramofonowymi można natychmiast usłyszeć wyniki.

Tłumienie płynów nie jest niezbędne, a stożkowy trzpień odciąża retencyjny fetyszyzm wyrównywania analnego, ale kąt śledzenia jest krytyczny i brzmiał najlepiej za każdym razem, gdy górna część korpusu wkładu była równoległa do płyty LP. Skonfigurowany prawidłowo, będzie śledził tak bezpiecznie, że nie uwierzysz, że używasz stożkowego rysika. Co najlepsze, wydaje się, że obniża hałas zużytych płyt, a jedyną oczywistą ofiarą w stosunku do cienkich linii i eliptycznych jest odzyskanie najdrobniejszych szczegółów.

Uskarżanie się? Siła namierzania 2,5 g nigdy mi nie przeszkadzała, ale nadal nie znoszę otwartych gniazd na długie śruby - jedynej rzeczy we wkładzie, która może zagrozić jej zdrowiu fizycznemu poza nieprawidłową obsługą. Wzdrygam się na myśl, ile ciał DL-103 zostało zdeformowanych przez nadgorliwe dokręcanie śrub. Pomijając to, to należy dodać do stajni zawierającej Decca London (bordowy lub złoty), plik Shure V15, dowolne Koetsu , wczesny Supex i kilka innych nabojów tak dobrych, że walczą między sobą o czas na igłę.

gra do grania, gdy nudzisz się online

Mając mniej niż 100 i działając czarująco, nie, sprawiają, że w ramieniu Regi prawie magicznie, musi to być - po trzech i pół dekadach - podstawowy wkład z ruchomą cewką. Biorąc pod uwagę, że realnie kosztuje teraz mniej niż w 1970 r., Masz prawo myśleć o tym jako o błogosławieństwie, micwie, w dzisiejszych czasach 99 pensów benzyny. Więc posłuchaj mojej rady: kup go teraz, zanim przejdzie do Shure V15. Lub, co jest jeszcze bardziej prawdopodobne, zanim Denon zorientuje się, ile jest wart i czterokrotnie zwiększy cenę.

Oryginalna specyfikacja DL-103:
Typ wkładu: cewka ruchoma
Napięcie wyjściowe: 0,3 mV (1000 Hz przy 50 mm / s w kierunku poziomym)
Separacja kanałów:> 25 dB (1 kHz)
Pasmo przenoszenia: 20 Hz-45 kHz
Impedancja: 40 omów 20% (1 kHz)
Rezystancja obciążenia: 100 omów lub więcej
Podatność: 5-10-6 cm / dyna (z rekordowym pomiarem)
Profil trzpienia: stożkowy
Promień igły: 16,5 mikrona (0,65 milicali)
Nacisk igły: 2,5 g, +/- 0,3 g
Masa: 8,5 g

SELEKTYWNA LISTA WARIANTÓW DENON DL-103
Hardkorowi Denon-philes prawdopodobnie uznają tę listę kontrolną za niekompletną, ponieważ firma miała skłonność do produkowania limitowanych edycji na rynek krajowy. Ustalenie ostatecznej listy byłoby tak monumentalnym zadaniem, jak uwzględnienie wszystkich wariantów LS3 / 5A wykonanych wyłącznie dla Dalekiego Wschodu. Pomijając to, daje to pewne wyobrażenie o podstawowej wszechstronności wkładu.

DL-103 (1964) Model przeznaczony tylko do transmisji przeznaczony dla NHK
DL-103 (1970) Pierwsza wersja konsumencka
DL-103S (1974) Wyższa zgodność?
DL-103D (1977) Rysik eliptyczny, pasmo przenoszenia do 65 kHz
DL-103 / TII (1978) Pamiątkowa 15 rocznica, ulepszone śledzenie DL-103U (1981) Nie wkładka, ale dedykowana główka DL-103 GOLD (1982) Model z 20. rocznicy, złote wykończenie DL-103m (1983) Zmiana stylu korpusu
DL-103LC (1985) okablowanie LC-OFC, upamiętniające 75 rocznicę
DL-103LCII (1986) Miedź LC-OFC
DL-103SL (1989) Zmiana materiałów i stylizacji, edycja limitowana DL-103GL (1990) Drut złoty o wysokiej czystości, produkcja limitowana 2000 egzemplarzy
DL-103c1 (1991) LC-OFC DL-103FL (1993) Rysik cienkowarstwowy
DL-103R (1994) kształt trzpienia, podatność, siła śledzenia, charakterystyka częstotliwościowa i masa zgodnie z DL-103, ale zmiana na drut miedziany o wysokiej czystości o czystości 99,9999% (6N) dla cewki, napięcie wyjściowe 0,25 mV i impedancja 14 omów

Normalny 0 MicrosoftInternetExplorer4