Recenzja zintegrowanego wzmacniacza Trilogy Vti - HomeTheaterReview

Zabawne, jak zastrzyk gotówki może zmienić filozofię. Nie ten czarodziej rur, Nic Poulson, nagle stał się ziejącym ogniem kapitalistą, a fakt, że teraz jeździ statecznym pojazdem z czterema kołami zamiast dwóch, nie może być traktowany jako oznaka rozpoczynającej się starości. Po prostu jego firma, Trilogy, uzyskała solidne wsparcie finansowe, więc stawka jest wyższa, ponieważ obowiązki obejmują teraz innych. Chociaż od dawna podziwiałem jego przywiązanie do rozsądnej stylistyki purystycznej manier - nawet jego budżet z serii 900 nigdy nie wydawał się tani ze względu na czysty wygląd i doskonałe wykończenie - muszę przyznać, że niemal germański futuryzm nowego Zintegrowany wzmacniacz zdalnego sterowania VTi zwiastuje bardziej komercyjny rozdział we wzmacnianiu lampowym Trilogy.

Dodatkowe zasoby
• Przeczytaj recenzje audiofilskich wzmacniaczy mocy takich jak Krell, Mark Levinson, Audio Research, Linn, Naim, VAC, VTL, NuForce, Pass Labs i wielu innych.
• Przeczytaj o lampach na blogu audiofilskim, AudiophileReview.com.
• Chcę przeczytać audiofilskie recenzje przedwzmacniaczy stereo? Mamy dziesiątki marek takich jak ARC, Krell, Classé i wiele innych.
• Na rynku głośników audiofilskich? Oto ponad 100 recenzji od marek takich jak Wilson Audio, THIEL, MartinLogan, Bowers & Wilkins, PSB, Vandersten, Magnepan i wielu innych.

Zanim zastanowimy się nad wnętrznościami, musimy omówić, co z pewnością będzie jednym z kluczowych punktów sprzedaży: podstawę z włókna węglowego i stopy. Teraz włókno węglowe nie jest niczym nowym w audio. Pierdzenie starszych osób będzie przypominało ramię Infinity Black Widow, podczas gdy Wilson-Benesch uczynił z niego firmowy fetysz. A wszystko to jest dobrą zabawą, zwłaszcza jeśli można je wykorzystać do zapewnienia czegoś więcej niż tylko udanego GTi. Wszyscy jesteśmy zbyt zaznajomieni z oryginalnym artykułem, aby zainteresować się imitacją włókna węglowego, ponieważ niektórzy producenci samochodów często używają gorących luków w buzz-boxach, aby sugerować połączenia wyścigowe. Poulson, będąc o połowę zbyt poważny, nie marzyłby o użyciu go dla samego efektu i powiedział mi z powagą, że został użyty ze względu na jego właściwości samo-tłumiące.

Było to dziwne, pochodząc od producenta wzmacniaczy lampowych, który wydawał się radzić sobie z mikrofonami, grzechotaniem i innymi słabościami strukturalnymi za pomocą znacznie bardziej opłacalnych, jeśli konwencjonalnych środków. A kiedy powiedział mi, ile płaci za pojedynczy, zagięty w narożnik arkusz włókna karabinowego użyty na VTi - ponad 100 funtów za sztukę - musiałem założyć, że w to wierzy. Poulson nie daje się uwieść frywolności i nie ma ochoty wzbudzać gniewu tych, którzy wciąż nie chcą uwierzyć, że słychać różnice w kablach. Większość obserwatorów elementu z włókna węglowego doceni nie jego wartość dźwiękowa - grzechotki i mikrofony to rzeczy, które zauważasz tylko wtedy, gdy są obecne, a nie wygnane - ale ich estetyczny wkład.

Bez szturchnięcia Poulson bez wstydu powiedział mi, że on i jego koledzy zainspirowali się Nordost Pulsar Points, substytutami stóp, które jego zdaniem są absolutnie w stanie spełnić to, co obiecują. Najpierw wypróbowali je z prototypami, ale po zamontowaniu arkuszy z włókna węglowego dowiedzieli się, że włókno węglowe sprawiło, że jakiekolwiek ulepszenia Nordostów były niesłyszalne. To może wydawać się komplementem z drugiej ręki, ale Poulson pozostaje przekonany, że Pulsar Points są wspaniałe, po prostu nie potrzebujesz ich w Trilogy VTi.

W kontraście z głębokim morskim błękitem obudowy, widoczny splot włókna węglowego uzupełnia deskę rozdzielczą, zapewniając na dole panel w kształcie półksiężyca. Jest wiercony, aby utrzymać diody LED włączania / wyłączania / gotowości, ale poza tym pozostaje w swoim naturalnym stanie. Tam, gdzie część kosztów jest związana ze składaniem, ten pojedynczy element jest również podstawą, a jej rogi zostały obrócone, aby utworzyć przednie stopy i jedną stopę z tyłu. Urządzenie jest zatem absolutnie stabilne, nigdy nie wymaga poziomowania, a konstrukcja eliminuje rodzime pragnienie tweakera na rynku części zamiennych.

Ponieważ testowi brakowało kilku elementów estetycznych, które będą częścią wersji produkcyjnej (pod względem dźwiękowym próbka testowa była dokładnie taka, jak w wersji produkcyjnej), nie wiem do końca, jak będzie wyglądało logo Trilogy. Ponadto ręczny pilot nie dotarł, więc nie mogę komentować ruchu zmotoryzowanej regulacji głośności ALPS lub przełączania źródła do źródła. Poza tym mogę powiedzieć, że bestia jest przystojna, z dużym pokrętłem po lewej stronie, przyciskiem włączania / wyłączania z trybu czuwania pośrodku i łukiem siedmiu malutkich przycisków, sześć dla linii źródła poziomu, w tym dwie pętle taśmy / procesora z dwukierunkowym kopiowaniem i ostatnią, która przełącza między monitorem a nagrywaniem dla każdego źródła. Trilogy zdecydowało się na małe niebieskie światełka wskazujące włączenie / wyłączenie - rozgrzewce towarzyszy minuta migania - a pojedyncza lampka zapala się pod każdym przyciskiem, aby wskazać, które wejście jest używane.

Z tyłu znajduje się główny włącznik / wyłącznik, pozłacane wejścia dla każdego źródła i wystarczająca liczba wielodrożnych gniazd, aby umożliwić podłączenie głośników 4 lub 8 omów. Blat ma szczeliny, aby zapewnić odpowiednią wentylację, ale zapewnia więcej miejsca niż wymiary 15x15x16 cali (HWD): przednie nóżki wychodzą o dodatkowy cal z każdej strony. Nie wiem, jak to wpływa na osiągi, ale firma z dumą chwali się, że podwozie ma rozkład masy „bliski 50/50 na obu płaszczyznach”. Zgodnie z projektem dual-mono, układ jest lustrzany, a konstrukcja modułowa składająca się z sześciu dyskretnych płytek drukowanych „zapewnia optymalną separację kanałów oraz łatwość i szybkość obsługi”. Obudowa VTi ma całkowicie niemagnetyczną konstrukcję, podstawę i wewnętrzne mocowania wykonano ze stali nierdzewnej o grubości 2 mm, a pokrywę wykonano z anodyzowanego aluminium o grubości 3 mm.
W przypadku prawdziwego trybu dual-mono, przy zastosowaniu dwóch przewodów AC, VTi zawiera cztery oddzielne uzwojenia wtórne na kanał we wspólnym transformatorze sieciowym. Dwie pary ECC83 służą w sekcji przedwzmacniacza, podczas gdy E34L marki JJ (pracownicy es-Tesla) są montowane jako zawory wyjściowe, z nastawieniem serwa, co sprawia, że regulacja odchylenia użytkownika jest niepotrzebna, zawory są zamontowane poziomo poniżej otworów wentylacyjnych. Urządzenie jest oceniane konserwatywnie przy 50 W / kanał przy 4 lub 8 omach, łatwo w zakresie pary E34L na stronę.

jak się dowiedzieć, czy jesteś zablokowany na facebooku

Firma Trilogy zainstalowała wiele równoległych układów elektrolitycznych Nichicon w zasilaczu w celu „szybszego i bardziej bezproblemowego równoważenia”, podczas gdy filtrowanie sieci obejmuje oddzielne dyskretne zasilacze dla całej elektroniki w trybie gotowości, zdalnej i serwo. Obwód pokładowy wyłączy VTi, jeśli którykolwiek z zaworów stanie się problematyczny i wskaże, który zawór powoduje problem. W ciągu trzech tygodni, kiedy korzystałem z VTi, wykazywał on nie mniej niż doskonałe zachowanie, niezależnie od tego, czy prowadziłem dziwaczne ładunki, takie jak BBC LS3 / 5As, Wilson WATT Puppies lub Quad ESL. Jako źródło zasiliłem VTi ze stałych wyjść Krell KPS25sc - będę używać tak samo najlepszego odtwarzacza CD na świecie, dopóki go nie odbiorą - a także gramofonu SME 10 z wkładką Lyra i serii SME V, poprzez Musical Fidelity X-LP.

2500 funtów to spora suma pieniędzy jak na wzmacniacz zintegrowany jak na czyjeś standardy, mimo że można wydać dwa lub trzy razy więcej na nowy Mark Levinson lub inne egzotyczne pakiety high-endowe single-chassis do tego rodzaju ciasta, jest co najmniej pół tuzina oszałamiających włoskich miejsc pracy, wszelkiego rodzaju dziwaczne brytyjskie jednostki i mnóstwo kombinacji pre / power. Więc co takiego jest w Trylogii, co daje jej szansę walki? Zwłaszcza jeśli weźmiesz pod uwagę doskonałą jakość wykonania, wszechstronny pilot zdalnego sterowania (a nie tylko poziom odtwarzania), przystojną stylistykę, nowatorski element z włókna węglowego, przewidywaną trwałość, całkowitą ciszę, modułową konstrukcję ułatwiającą ulepszenia i te urocze niebieskie diody LED? To znaczy, musisz zapytać?

W końcu wszystko sprowadza się do dźwięku, ponieważ wszystko inne jest prawie przypadkowe. Jeśli chcesz tylko stylistyki i funkcji, kupisz B&O. Jeśli liczyła się tylko jakość wykonania i niezawodność, przez Japonię przechodzi się do tranzystora. To, co oferuje Trilogy, to bardzo subtelna, wręcz zwodnicza finezja, która nie tylko wyróżnia go jako brytyjski wzmacniacz starej szkoły, ale także czyni z niego - pomijając absolutną moc - prawdziwego high-endowego rywala. Podczas gdy Wilsonowie domagali się więcej na froncie dynamicznym, niż VTi byłby w stanie zdobyć, poradził sobie z mniej głodnymi / ambitnymi *, ale nie mniej wyrafinowanymi głośnikami, takimi jak stare Quady i LS3 / 5A z rodzajem prowadzącej ręki, która budzi zaufanie. I (choć nie wiem dlaczego, biorąc pod uwagę, że Poulson nie wydaje mi się fanatykiem basu) zaczyna się od niższych oktaw VTi.

Trudno jest wyrazić, jak dźwięk systemu może mieć prawdziwą wagę i masę, nie będąc przytłaczającym. Nawet bez subwoofera i przez małe głośniki, Trilogy buduje solidną podstawę do wspierania bombastycznych utworów, takich jak ścieżka dźwiękowa, jednocześnie demonstrując rodzaj powściągliwości. Nie znaczy to powściągliwość, czy obcięcie basu, to raczej przypadek prawidłowego ustawienia. Spójrzmy prawdzie w oczy: ani LS3 / 5A, ani stary Quad nie spełniłyby nawet najbardziej podstawowych wymagań najnowszego tworzenia rytmu tanecznego. Mimo to czysta solidność i spójność VTi schlebiała tym głośnikom, podczas gdy mógł wykorzystać niesamowity bas Wilsonów, dopóki nie zostanie poproszony o zbyt głośne granie.

Tak rzeczowy jest bas, że szybko usuwasz go z równania w trybie oceniania: po prostu nie musisz się nim przejmować. Zamiast tego, aby zidentyfikować osobowość VTi, należy spojrzeć na region środkowego i górnego zakresu. Lub, mówiąc szczerze: te same regiony, które skłoniły cię do rozważenia zaworów w pierwszej kolejności. Wiesz, co nadchodzi: VTi uwielbia odtwarzać głos, szczególnie te teksturowane z charakterem - myślą Louis Prima, Johnny Cash, Nat King Cole. Jeśli już, krystalicznie czyste głosy odmiany goździkowca z kądzieli są prawie zbyt łatwe, zbyt słodkie, zbyt wyraźne. To, co uderzyło mnie w Trylogii, to czysta namacalność męskich głosów, nawet jeśli pochodzą one z mono. I nie chcąc odwoływać się do reguł PRAT, muszę przyznać, że VTi lubi się kołysać. Do diabła, to urządzenie powinno być wyposażone w płytę CD z klasycznym „Just A Gigolo” Primy, aby zademonstrować jego waleczność.
jak zmniejszyć plik jpeg

Ale to nie pokazuje, jak szeroka i głęboka jest scena dźwiękowa Trilogy, bardziej w LS3 / 5As i Wilsonach niż przez Quad. Ten ostatni wydaje się niezmienny w przedstawianiu przestrzeni, prawdopodobnie dlatego, że promieniuje w bardziej otwarty sposób. Dzięki specjalnościom typu hot-seat, takim jak LS3 / 5A i Wilson, Trilogy wykonuje magiczny akt znikania, czyniąc głośniki niewidocznymi. Dość słyszalnie, dźwięk w obu przypadkach był dający się określić dobry jard za linią głośników i kilka stóp po obu stronach.

Jeśli VTi ma wadę - poza tym, że nigdy nie znajdziesz odtwarzacza CD, który jest estetyczny, dopóki Trilogy go nie stworzy - to znaczy, że zbyt łatwo możesz dotrzeć do jego ograniczeń. Spróbuj wysadzić go z czułością mniejszą niż 90 dB, a wiotczeje - nie przez nieprzyjemne przycinanie, ale uczucie, że się wyczerpuje i czy możesz zmniejszyć głośność? Lub kupujesz parę Lowtherów? Pod tym względem przypomina mi dawno zapomniany, niezwykle rzadki zintegrowany Lentek klasy A sprzed 20 lat: mógłby być jego klonem we wszystkim, poza zastosowaniem zaworów zamiast tranzystorów.

Czy więc druga dekada Trilogy to dobry początek? Absolutnie. VTi jest czymś wyjątkowym, rodzajem produktu, który pomimo swojego czystego wyglądu przez długi czas utrzyma Cię na ścieżce odkryć, a jednostka ujawnia się powoli. Ale, podobnie jak we wzmacniaczach Unison Research i Nightingale, jego atrakcyjność będzie ograniczona, dopóki nie będzie pasującego komponentu źródłowego. Dlaczego? Ponieważ, podobnie jak prążki Savile Row wśród neonowych garniturów, sprawia, że wszystko inne wydaje się cholernie wybredne.

* Mówiąc głodnym, nie mam na myśli tylko potrzeby czystej mocy: Wilsonowie są łatwi w prowadzeniu, ponieważ mają wysoką czułość. Ale obciążenie jest dziwaczne i wydaje się, że najlepiej współpracują ze wzmacniaczami o pozornie nieograniczonych rezerwach mocy, aby najlepiej zachować prędkość i dynamiczne kontrasty.