Dowiedz się, jak tworzyć klasy w Javie

Dowiedz się, jak tworzyć klasy w Javie

Tworzenie klas w Javie jest podstawowym elementem tak zwanego programowania obiektowego. Programowanie obiektowe to paradygmat (styl programowania), który opiera się na wykorzystaniu obiektów, które mogą wysyłać do siebie komunikaty.





Aby w pełni zrozumieć, jak używać klas w Javie, musisz najpierw zrozumieć, czym są obiekty.





Eksploracja obiektów

W Javie termin obiekt jest często używany zamiennie z terminem klasa, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę, że obiekt jest tworzony z klasy.





Klasę można traktować jako plan — zawiera więc wszystkie informacje niezbędne do stworzenia obiektu.

Na przykład możesz utworzyć klasę ucznia, która będzie zawierać podstawowe informacje o uczniu, takie jak imię i nazwisko, wiek i kierunek studiów. Za każdym razem, gdy nowy uczeń jest tworzony przy użyciu klasy ucznia, ten uczeń jest określany jako obiekt.



Tworzenie klasy w Javie

Tworzenie klas w Javie jest konieczne, ponieważ nadają one strukturę Twojemu programowi i zmniejszają ilość kodu, który jest obecny w Twoim programie. Zamiast tworzyć nowy stan i zachowanie dla każdego podobnego obiektu w programie, możesz po prostu wywołać klasę, która ma szablon do tworzenia tego obiektu.

W klasie Java jednym z najważniejszych stwierdzeń jest deklaracja klasy.





Deklaracja klasy

Zgodnie z ogólną zasadą, każda klasa w Javie jest deklarowana przy użyciu słowa kluczowego public, które wskazuje, że do danej klasy mogą uzyskać dostęp inne klasy w programie Javy. Słowo kluczowe class następuje po tym i służy do wskazania, że ​​tworzona instrukcja Java jest klasą.

Następna jest nazwa klasy, która zazwyczaj zaczyna się wielką literą i może być dowolną nazwą, która Twoim zdaniem jest odpowiednia dla obiektów, które chcesz utworzyć. W poniższym przykładzie nazwa klasy to student, ponieważ intencją jest tworzenie obiektów studenckich z tej klasy.





Przykład deklaracji klasy w Javie

gdzie znaleźć pliki do pobrania na Androida
public class Student {
}

Ostatnim składnikiem deklaracji klasy są otwarte i zamknięte nawiasy klamrowe. Pierwszy nawias klamrowy oznacza początek zajęć, a drugi nawias klamrowy oznacza koniec zajęć. Dlatego każdy stan i zachowanie, które jest unikalne dla naszej klasy, będzie przechowywany w tych nawiasach klamrowych.

Używanie nawiasów klamrowych pomaga nadać strukturę kodowi Java. Ta funkcja nie powinna być uważana za pewnik, ponieważ inne języki, takie jak Python, nie używają nawiasów klamrowych do strukturyzowania kodu podczas tworzenia klas.

Powiązane: Jak stworzyć prostą klasę w Pythonie

Atrybuty klas Java

Atrybuty mogą być traktowane jako elementy składowe klasy Java; zawierają elementy danych, które są używane do nadawania obiektowi jego stanu i często są nazywane zmiennymi.

Nasza klasa nazywa się student i koncentruje się na przechowywaniu informacji o studentach należących do określonej uczelni/uczelni. W związku z tym informacjami w aktach mogą być imię i nazwisko, wiek i kierunek studiów każdego studenta.

Przykład klasy z atrybutami

public class Student {
//variable declaration
private String fname;
private String lname;
private int age;
private String courseOfStudy;
}

W powyższym programie należy zwrócić uwagę na kilka ważnych rzeczy. Podczas deklarowania atrybutu/zmiennej w Javie musisz mieć modyfikator dostępu, typ danych i nazwę zmiennej.

W naszym programie modyfikatorem dostępu jest słowo kluczowe private, które służy do uniemożliwienia zewnętrznego dostępu do danych w klasie ucznia. Jest to dobra praktyka programistyczna, ponieważ chroni integralność danych przechowywanych w klasie.

W naszym programie istnieją dwie różne reprezentacje typów danych — String i int.

  • Słowo kluczowe String służy do deklarowania zmiennych przechowujących dane tekstowe i musi zaczynać się od wielkiej litery S, aby były rozpoznawane przez kompilator Java.
  • Słowo kluczowe int służy do deklarowania atrybutów przechowujących dane całkowite i powinno być pisane małymi literami, ponieważ język programowania Java rozróżnia wielkość liter.

Nazwa zmiennej jest zwykle ostatnią częścią deklaracji atrybutu/zmiennej. Jednak na etapie deklaracji można do niej przypisać wartość zmiennej. Po zadeklarowaniu wszystkich zmiennych można przejść do tworzenia konstruktorów.

Konstruktory Javy

Żadna klasa w Javie nie jest kompletna bez konstruktora --- jest to podstawowa koncepcja języka. Konstruktor to metoda w Javie, która służy do nadawania obiektowi jego stanu i jest wywoływana automatycznie podczas tworzenia obiektu. Teraz istnieją trzy typy konstruktorów: domyślny, podstawowy i kopiujący.

Kiedy obiekt jest tworzony z klasy, możesz wybrać albo dostarczyć tak zwane parametry (wartości, które można przekazać do metody) do obiektu, albo możesz go utworzyć bez żadnych parametrów.

Jeśli nowy obiekt jest tworzony z klasy i nie ma żadnych parametrów, zostanie wywołany domyślny konstruktor; jeśli jednak zostaną podane parametry, zostanie wywołany konstruktor podstawowy.

Przykład klasy z domyślnym konstruktorem

public class Student {
//variable declaration
private String fname;
private String lname;
private int age;
private String courseOfStudy;
//default constructor
public Student() {
fname = 'John';
lname = 'Doe';
age = 20;
courseOfStudy = 'Pyschology';
}
}

W powyższym kodzie do naszego domyślnego konstruktora przypisany jest modyfikator dostępu publicznego, który umożliwia dostęp poza klasą ucznia. Twój modyfikator dostępu do konstruktora musi być publiczny, w przeciwnym razie twoja klasa nie będzie mogła tworzyć obiektów przy użyciu innych klas.

Konstruktorom zawsze przypisywana jest nazwa klasy, do której należą. W przypadku konstruktora domyślnego po nazwie klasy następuje nawias, jak pokazano w powyższym kodzie. Po nawiasach powinny następować otwarte i zamknięte nawiasy klamrowe, które będą zawierać domyślne przypisanie zmiennych należących do klasy.

Z naszego przykładu kodu powyżej, za każdym razem, gdy utworzona zostanie instancja klasy ucznia bez parametrów, zostanie wywołany domyślny konstruktor i zostanie utworzony uczeń o imieniu John Doe, w wieku 20 lat i kurs psychologii.

Przykład klasy z podstawowym konstruktorem

public class Student {
//variable declaration
private String fname;
private String lname;
private int age;
private String courseOfStudy;
//default constructor
public Student() {
fname = 'John';
lname = 'Doe';
age = 0;
courseOfStudy = 'Pyschology';
}
//primary constructor
public Student(String fname, String lname, int age, String courseOfStudy) {
this.fname = fname;
this.lname = lname;
this.age = age;
this.courseOfStudy = courseOfStudy;
}
}

Główna różnica między konstruktorem domyślnym a podstawowym polega na tym, że konstruktor podstawowy przyjmuje argumenty, podczas gdy konstruktor domyślny nie. Aby użyć głównego konstruktora klasy ucznia, musisz podać nazwę, wiek i kierunek studiów dla obiektu ucznia, który chcesz utworzyć.

W głównym konstruktorze każda wartość atrybutu danych, która jest odbierana jako parametr, jest przechowywana w odpowiedniej zmiennej. Słowo kluczowe this służy do wskazania, że ​​zmienne, z którymi są połączone, należą do klasy ucznia, podczas gdy inne zmienne są odbierane jako parametry, gdy obiekt klasy jest tworzony przy użyciu konstruktora podstawowego.

Konstruktor kopiujący jest kopią konstruktora podstawowego i nie jest konieczny do pomyślnego wykonania programu Java; w związku z tym nie ma potrzeby go uwzględniać.

Teraz możesz stworzyć prostą klasę w Javie

Ten artykuł pokazuje, jak nie tylko stworzyć użyteczną klasę w języku programowania Java, ale także podstawy programowania obiektowego. Obejmuje to tworzenie zmiennych i badanie typów danych „Sting” i „int” oraz zrozumienie modyfikatorów dostępu publicznego i prywatnego w Javie.

Źródło: Christina Morillo/ Pexels

Udział Udział Ćwierkać E-mail Jak napisać pętlę for w Javie

Dowiedz się, jak używać pętli for, jednej z najbardziej przydatnych umiejętności do opanowania w programowaniu dla początkujących.

Czytaj dalej
Powiązane tematy
  • Programowanie
  • Jawa
O autorze Kadeisha Kean(21 opublikowanych artykułów)

Kadeisha Kean jest programistą zajmującym się pełnymi stosami oprogramowania i pisarzem technicznym/technologicznym. Ma wyraźną umiejętność upraszczania niektórych z najbardziej złożonych koncepcji technologicznych; produkcja materiału, który może być łatwo zrozumiały dla każdego nowicjusza w dziedzinie technologii. Pasjonuje się pisaniem, tworzeniem ciekawego oprogramowania i podróżowaniem po świecie (poprzez filmy dokumentalne).

Więcej od Kadeishy Kean

Zapisz się do naszego newslettera

Dołącz do naszego newslettera, aby otrzymywać porady techniczne, recenzje, bezpłatne e-booki i ekskluzywne oferty!

Kliknij tutaj, aby zasubskrybować