Plazma kontra LCD czy OLED: który jest odpowiedni dla Ciebie? - HomeTheaterReview

Na rynku telewizorów dwie technologie konkurują obecnie o Twoje ciężko zarobione dolary (plazmowa i LCD), a kolejna jest w drodze (OLED). Najpierw przyjrzyjmy się wielkiej debacie na temat „plazmy kontra LCD”, a następnie omówimy, jak OLED może zmienić krajobraz, kiedy (jeśli?) Się pojawi. Omawiając plazmę i LCD, oba typy wyświetlaczy mogą dać bardzo atrakcyjny obraz. Każda technologia ma swoje potencjalne mocne strony i ograniczenia, które są odpowiednie dla określonego typu środowiska lub zrozumienie tych różnic ułatwi wybór typu wyświetlacza, który najlepiej odpowiada Twoim konkretnym potrzebom.

Dodatkowe zasoby
• Przeczytaj więcej oryginalnych treści, takich jak ta w naszym Sekcja Feature News Stories .
• Zobacz powiązane historie w naszym Telewizor plazmowy HDTV i LCD HDTV sekcje wiadomości.
• Przeglądaj recenzje w naszym Sekcja przeglądu HDTV .

Panasonic-TC-P65VT50-Plasma-HDTV-review-front-small.jpg Osocze
Plazma od dawna jest wyborem wideofilów do telewizorów, a głównym powodem jest jej wrodzona zdolność do tworzenia naprawdę głębokiej czerni. Poziom czerni to podstawowy element składowy jakości obrazu telewizora. Im głębszy poziom czerni, tym bogatszy i bardziej nasycony może być obraz. Piksele plazmy generują własne światło (gazy wewnątrz komórek jonizowane prądem elektrycznym emitują promienie UV, które powodują świecenie luminoforów), podczas gdy piksele LCD są zależne od zewnętrznego źródła światła. Teoretycznie każdy piksel plazmy powinien być w stanie uzyskać idealną czerń, jednak aby szybko reagować na zmiany sygnału, piksele plazmy są w stanie aktywnym, który emituje trochę światła. Udoskonalenia metody zalewania skutkują ciągłą poprawą poziomu czerni w osoczu. Telewizor z głęboką czernią może generować bardziej nasycony, wymiarowy obraz w ciemnym lub przyciemnionym pomieszczeniu, co sprawia, że plazma jest dobrym wyborem dla osób, które mają wydzieloną salę teatralną lub oglądają telewizję głównie w nocy w pokoju od średniego do ciemnego. Ponadto, ponieważ każdy piksel plazmy świeci się samoczynnie, technologia ta często lepiej radzi sobie z odtwarzaniem drobnych czarnych szczegółów i subtelnych cieni w scenie. Może to mieć znaczenie podczas oglądania filmów, które często są ciemniejsze i bardziej oświetlone niż programy telewizyjne i treści sportowe - to kolejny powód, dla którego plazma jest popularnym wyborem wśród miłośników kina.

Zarządzanie pamięcią niebieskiego ekranu w systemie Windows 10

Na drugim końcu widma znajduje się moc światła lub jasność. Telewizory plazmowe mogą generować bardzo jasne elementy w scenie, co w połączeniu z głębokim poziomem czerni zapewnia wyjątkowy kontrast obrazu. Jednak cały obraz rzadko jest tak jasny, jak ten, który można uzyskać z ekranu LCD. Gdy recenzent mierzy jasność telewizora plazmowego za pomocą mniejszego białego okienka otoczonego czernią na ekranie, wartość jasności może być dość wysoka. Jednak jasność całkowicie białego ekranu będzie znacznie niższa. Ponieważ każdy piksel plazmowy generuje własne światło, do oświetlenia każdego piksela na całkowicie białym ekranie potrzeba dużo więcej energii, dlatego też telewizory plazmowe nie są tak energooszczędne jak ekrany LCD podczas oglądania jaśniejszych treści. Gdy cała scena jest jasna (jak w przypadku wydarzenia sportowego w ciągu dnia), obraz plazmowy rzadko wygląda tak jasno jak na ekranie LCD. Innym potencjalnym ograniczeniem plazmy jest fakt, że ekran jest wykonany ze szkła odblaskowego, co pozwala zobaczyć odbicia w pomieszczeniu w jaśniejszym otoczeniu. Filtry przeciwodblaskowe stosowane w nowszych plazmach pomagają zmniejszyć ten problem, ale mniejsza moc światła i współczynnik odbicia ekranu nadal sprawiają, że plazma nie jest idealnym wyborem dla naprawdę jasnego, słonecznego obszaru oglądania.

Prawdopodobnie największym zmartwieniem kupujących, jeśli chodzi o plazmę, jest kwestia utrwalania obrazu lub „wypalenia”. Gdy statyczne obrazy - takie jak paski boczne w programach telewizyjnych w formacie 4: 3, paski sportowe lub indeksowanie wiadomości / giełd - pozostają na ekranie przez długi czas, piksele plazmy zużywają się nierównomiernie, pozostawiając widoczne kontury na ekranie. Trwałe wypalanie było problemem we wczesnych modelach plazmowych, ale nie jest to już problemem, jednak niektóre telewizory plazmowe nadal wykazują krótkotrwałe zatrzymywanie obrazu - możesz zobaczyć pewne kontury, ale z czasem zanikają. Na dzisiejszym rynku prawie każda plazma oferuje funkcje w menu konfiguracji zaprojektowane w celu zapobiegania lub przeciwdziałania efektom retencji obrazu. Funkcja Pixel Orbiter subtelnie przesunie obraz, aby jedna grupa pikseli nie utrzymywała tego samego obrazu zbyt długo, a pasek przewijania pomaga szybciej „wymazać” wszelkie krótkotrwałe retencje, które mogą wystąpić.

Ostatnim plusem dla plazmy jest to, że technologia oferuje bardzo szeroki kąt widzenia, jasność obrazu i poziom czerni pozostają niezmienne, gdy oglądasz go z ekstremalnych kątów bocznych lub umieszczasz telewizor wyżej na ścianie. Tak nie jest w przypadku wyświetlacza LCD (patrz poniżej).

LCD
W przeciwieństwie do samoświecących się pikseli plazmowych, piksele LCD wymagają zewnętrznego źródła światła. W przeszłości tym źródłem światła było zwykle światło fluorescencyjne z zimną katodą (CCFL) umieszczone za ekranem, ale obecnie rosnąca większość telewizorów LCD wykorzystuje diody LED ( diody emitujące światło ), umieszczony za ekranem lub wokół jego krawędzi. Diody LED są bardziej energooszczędne niż CCFL i nie zawierają rtęci. Największą siłą telewizora LCD jest jego strumień świetlny: telewizory te generalnie mogą generować bardzo jasny obraz, co sprawia, że dobrze pasują do osób, które często oglądają w ciągu dnia w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Jaśniejsza zawartość - programy HDTV, gry i sport - może naprawdę pojawić się na telewizorze LCD.

Z drugiej strony, ponieważ technologia wykorzystuje zawsze włączone źródło światła, wyświetlacz LCD ma problemy z uzyskaniem naprawdę głębokiego poziomu czerni. Czernie często wyglądają na szare, drobne cieniowanie jest często nieobecne, a obraz może wyglądać na wyblakły w ciemnym lub ciemnym pomieszczeniu. Większość obecnych wyświetlaczy LCD zawiera regulowane podświetlenie, które pozwala rozjaśnić telewizor (dla lepszej wydajności w ciągu dnia) lub przyciemnić (dla lepszej wydajności w nocy), ale nawet przy najciemniejszym ustawieniu poziom czerni telewizora nadal nie jest tak dobry, jak często można uzyskać z plazmą. Ponadto wiele współczesnych wyświetlaczy LCD opartych na diodach LED umieszcza diody tylko wokół krawędzi ekranu, a następnie kieruje światło do wewnątrz. Taka konstrukcja pozwala na uzyskanie bardzo cienkiej, lekkiej formy, ale bardziej równomierne oświetlenie całego ekranu jest trudniejsze. W ciemnych scenach można zauważyć, że rogi lub zewnętrzne krawędzie obrazu wyglądają jaśniej niż środek ekranu. Nazywamy to brakiem jednolitości ekranu, ale niektórzy ludzie często nazywają to „zmętnieniem”.

Aby rozwiązać problem zawsze włączonego podświetlenia, producenci LCD wprowadzili koncepcję lokalnego ściemniania w wyświetlaczach LCD opartych na diodach LED. Lokalne ściemnianie umożliwia telewizorowi niezależną regulację jasności różnych stref świateł LED: światło może pozostać jasne w jasnych obszarach sceny i zostać przyciemnione lub całkowicie wyłączone w ciemnych obszarach. Umożliwiło to telewizorom LCD lepsze konkurowanie z plazmą pod względem poziomu czerni i ogólnego kontrastu, im lepsze wyniki mogą zapewnić
jadalna głęboka czerń, przy jednoczesnym zachowaniu jasności jasnych obszarów, co zapewnia doskonały kontrast obrazu. Wadą lokalnego ściemniania jest to, że w zależności od tego, ile stref LED ma telewizor, efekt może być nieprecyzyjny, powodując, że wokół jasnych obiektów widać świecące się lub aureole. Ponadto lokalne przyciemnianie jest zwykle oferowane tylko w najdroższych wyświetlaczach LCD opartych na diodach LED, więc aby uzyskać najwyższą wydajność, trzeba zapłacić wyższą cenę.

Dawne telewizory LCD również borykały się z problemem rozmycia ruchu. Połączenie wolniejszego czasu reakcji ciekłych kryształów i zawsze włączonego podświetlenia stworzyło rozmycie, które było szczególnie widoczne przy szybszej akcji i treściach sportowych. Czasy reakcji pikseli LCD stale się poprawiały na przestrzeni lat, a producenci oferują obecnie telewizory LCD z technologią wyższe częstotliwości odświeżania 120 Hz i więcej, aby jeszcze bardziej zmniejszyć rozmycie ruchu. Dodanie większej liczby klatek, w porównaniu z tradycyjnym telewizorem 60 Hz, pomaga zmniejszyć widoczność rozmycia ruchu i może (w zależności od sposobu tworzenia tych dodatkowych klatek) również zmniejszyć film drży . Ponownie jednak tańsze telewizory LCD z linii firmy mogą nadal mieć tylko 60 Hz, więc rozmycie ruchu może być zauważalne (niektórzy ludzie są bardziej wrażliwi na rozmycie ruchu niż inni).

Jak wspomniałem powyżej, wyświetlacze LCD oparte na diodach LED są bardzo energooszczędne nawet przy większych rozmiarach ekranu i mogą mieć bardzo cienką, bardzo lekką obudowę, co czyni je idealnymi do montażu na ścianie. Niektóre ekrany LCD (zwykle tańsze modele) mają matowe wykończenie, które nie odbija światła, więc nie musisz się martwić o odbicia od okien i innych źródeł światła na ekranie. Jeśli szukasz telewizora, który ma być umieszczony w bardzo jasnym, nasłonecznionym pomieszczeniu, możesz kupić model z matowym ekranem. Jednak coraz większa liczba telewizorów LCD korzysta obecnie z ekranów odblaskowych zaprojektowanych do odrzucania światła otoczenia, dzięki czemu poziomy czerni wydają się ciemniejsze w jasnym pomieszczeniu. Te ekrany mogą czasami odbijać światło nawet bardziej niż szkło plazmowe.

Krótkotrwała retencja obrazu nie jest problemem dla LCD, tak jak w przypadku plazmy. Z drugiej strony kąty widzenia LCD nie są tak dobre, jak w przypadku plazmy. Nasycenie obrazu LCD spada wraz z przesuwaniem się na boki, czasami znacznie bardziej. Oznacza to, że obraz nie będzie wyglądał tak dobrze dla osób oglądających ekran pod szerszym kątem, jasne obrazy mogą nadal wyglądać dobrze, ale ciemniejsze obrazy będą jeszcze bardziej rozmyte. Jeśli masz duży pokój z miejscami siedzącymi w różnych lokalizacjach, wyświetlacz LCD może nie być najlepszym wyborem.

TY JESTEŚ
TY JESTEŚ oznacza Organic Light Emitting Diode, a technologia ta może łączyć to, co najlepsze w plazmie i LCD. Jak plazma, Piksele OLED generują własne światło. OLED składa się z cienkiej warstwy organicznych związków węglowych umieszczonych pomiędzy dwiema elektrodami. Kiedy związek otrzymuje prąd elektryczny, emituje światło. Telewizor OLED może wytwarzać prawdziwą czerń (brak prądu elektrycznego oznacza brak światła i nie wymaga gruntowania tak jak plazma), ale może być również niezwykle jasny, jak LCD. Rezultatem jest obraz o wyjątkowym kontraście. Rozmycie ruchu i kąt widzenia również nie powinny stanowić problemu. Dzięki OLED wszystkie związki i obwody mogą znajdować się w jednym bardzo cienkim, lekkim (nawet elastycznym) arkuszu, więc telewizory mogą mieć jeszcze cieńszą i lżejszą obudowę niż podświetlane krawędziowo diody LED / LCD.

Największą wadą OLED jest to, że jak piszemy to w marcu 2013 roku, telewizory nadal nie są dostępne na półkach sklepowych w USA. W 2008 roku Sony zapoczątkowało erę OLED, wprowadzając na rynek XEL-1 , 11-calowy monitor, który kosztował 2500 USD, zebrał entuzjastyczne recenzje i nie jest już produkowany. Od tego czasu producenci obiecali telewizory OLED z większymi ekranami, ale żaden się nie zmaterializował. Samsung, LG, Sony i Panasonic pokazały 55-calowe lub większe telewizory OLED na ostatnich targach CES 2013, z LG obiecuje marcową datę premiery w USA . Jak dotąd tak się nie stało. Problem polega na tym, że telewizory OLED z większymi ekranami okazują się trudne do niezawodnego wyprodukowania według raportów , tylko 10 procent telewizorów schodzących z linii produkcyjnej jest sprawnych. Tak więc planowane daty premiery wciąż pojawiają się i znikają, ponieważ producenci nadal próbują zwiększyć wydajność.

Prawdę mówiąc, dopóki recenzenci nie zdobędą próbek ze świata rzeczywistego, nie będziemy wiedzieć, czy technologia OLED naprawdę spełni swój potencjał wydajności. Wiemy, że pierwsza seria telewizorów OLED będzie bardzo droga ( LG 55EM9600 kosztuje 11 999 USD ). Jeśli wydajność OLED okaże się tak dobra, jak mamy nadzieję, to telewizory te będą wyraźnie skierowane do wideofilmów z wyższej półki, a nie do zwykłego konsumenta - przynajmniej na początku. Będzie to luksusowy przedmiot dla entuzjastów, którzy chcą osiągnąć najwyższe osiągi i są gotowi zapłacić wyższą cenę za wczesne wdrożenie.